Willy Opsomer is van bij het begin erbij geweest bij onze trappistenweekends. Tevens is hij een begenadigd schrijver die telkenmale een verslag maakt hoe hij het weekend heeft beleefd… ook dit jaar heeft hij dit voor ons gedaan… geniet van zijn verslag…
Zevende Trappistenweekend ingericht door Trappistenclub “Nostergaudium”
Volgens traditie gaat het weekend door in de omgeving van een abdij waar trappist gebrouwen wordt.
Dit jaar (2019) gingen we op 22 en 23 juni naar Orval in de nabijheid van Florenville.
Zaterdag 22 juni om 6.45 uur verzamelden we met een groep van 24 vrienden op de parking van de Stedelijke Basisschool in de Dam te Eksaarde. Met zijn allen in de autocar van de firma “Van De Voorde” uit Wachtebeke en met een beetje vertraging wegens vergeten petanqueballen (Luc) en een platte (fiets?)batterij (Anneken), konden we vertrekken met aan het stuur de ervaren buschauffeur Michel.
Onmiddellijk werden door Pére Noel de taken verdeeld……Willy de verslagschrijver……Geert de gids…..Jo de barman, waarbij op subtiele wijze onmiddellijk werd aangekondigd dat de bar was geopend teneinde zeker niet droog te vallen. De goede sfeer zat er direct in….wie had het anders verwacht. En nu richting Orval, onze eerste stop.
We werden er verwacht tegen elf uur. Vrij vlot verkeer en via enkele binnenwegen waren we reeds ter plaatse om 10.15 uur. Onder het mom eens naar het toilet te moeten werd er richting “A I’Ange Gardien” gewandeld, een plaatselijke horecazaak in de buurt. Een plasstop duurt natuurlijk niet zo lang en wat kan men dan beter doen met de nog resterende tijd? …….natuurlijk der nog ne goeien Trappist bijgieten teneinde zeker niet al te droog te komen te staan.
Rap nóg ne keer gaan plassen en tegen 11 uur waren we allen op het appel aan de Abdij.
Onder begeleiding van een zeer ervaren en gemoedelijke gids werd ons in voortreffelijk Nederlands de ganse geschiedenis van het ontstaan van de Abdij door de eeuwen heen duidelijk gemaakt. Even nog passeren in de Abdijwinkel en de autocar werd rijkelijk gevuld met Orval.
Bij sommigen begonnen de magen reeds te knorren, dus tijd voor ons eerste middagmaal in “A I’Ange Gardien”: een croque monsieur met Orvalkaas (? Eierkoek?) en twee consumpties. Na het middagmaal gingen we wandelen in de bossen in de plaatselijke omgeving van Florenville.
Daarna reden we richting hotel. Onderweg konden we nog genieten van een prachtig “Point de vue” nl. “Le Tombeau du Géant” , het graf van de reus, een prachtig panorama geklasseerd als natuurlijk erfgoed van Wallonië. Onderweg naar het hotel passeerden we het centrum van Rochehaut waar we s’avonds zouden eten.
Rond 18.00 uur waren we in ons hotel. Oei, er was onzekerheid over het aantal geboekte kamers. Geen nood, Geert onze (Franse) gids kon het misverstand nogal snel uit de weg ruimen, dus geen paniek. Dan maar snel inchecken en nog wat tijd om een douchken te nemen en voor sommigen een aperitiefken te nuttigden terwijl een acteur van de Muppetschow buiten het raam op de eerste verdieping verscheen. Hilariteit.
Om 19.00 uur werden we verwacht voor het avondeten in “I’Auberge de la Ferme”te Rochehaut, het schilderachtige dorpje met uitzicht over de Semois en het schilderachtige dorpje Frahan. Volgens de brochure die we op voorhand ontvangen hadden zouden we de keuze hebben uit tomaat garnaal of scampi of steak…….uiteindelijk kregen we allen melkzwijn met zéér lekkere kroketten en/of frietjes a volonté hetgeen door iedereen enorm gewaardeerd werd…..( zou dit iets te maken gehad hebben met het champagneontbijt van onze voorverkenners of zou het iets te maken hebben met de fantasieën van onzen Pére Noel)?…….wellicht zullen we het nooit weten. In elk geval t’was toppy.
Ter info: Melkzwijn, melkvarken of speenvarken wordt gemaakt van een varken dat tussen de twee en zes weken oud is als het wordt geslacht. Het is dan nog op de leeftijd dat het borstvoeding krijgt, vandaar de naam.
Terug naar het hotel “Au Naturel Des Ardennes”.
Gezellig werd er gekaart, gebabbeld, gelachen, petanque gespeeld en geslapen aan de haard. Teneinde depressies te vermijden worden de uitslagen van de wedstrijden hier niet vermeld!
Na voor de meesten een rustige nacht (toch voor diegenen die niet in een ronkende omgeving lagen), was het tijd voor ons ontbijt.
A i’aise, op zijn waals, was zowel de uitbater van het hotel, als wijzelf aan het wachten op de aanvang van het ontbijt, tot wij uiteindelijk tot het besluit zijn gekomen om dan zelf maar naar binnen te gaan in de hoop dat de koffie dan toch zou klaar zijn.
Een grote percolator was niet aanwezig, daarom werd de koffie dan maar bereid met een klein koffiezetapparaat. Geduld, a i’aise, rust. Er was voldoende en t’was ok.
Alle buiken goed gevuld, terug naar de kamer, tandjes poetsen(de ene de tanden in de hand, de andere in de mond), inpakken, nog een groepsfoto, inladen en wegwezen.
Terug prachtig weer, boven de 25 graden, het belooft een prachtige dag te worden.
De volgende beleving is een wandeling vanaf het Point De Vue in Rochehout naar beneden tot in Frahan. De huidige stafkaarten van het Belgisch leger zijn blijkbaar niet meer zoals ze ooit waren, maar na wat heen en weergeloop kwamen we toch op het goede pad en na een prachtige wandeling van een tweetal kilometer kwamen we aan in het pittoreske dorpje Frahan. Eens de wandelbrug over, werden de beenremmen aangespannen voor een verdiende stop aan het terras van de plaatselijke horecazaak “Taverne La Passerelle”.
Na een paar(?) drankjes, wat verfrissing voor Noel met de spuitbus, een foto van onze playboy Jupilus en Julia, de verrukkelijke waardin, werd onze reis verdergezet.
Volgende afspraak: Sedan, net over de grens met Frankrijk.
Het kasteel van Sedan is een van de grootste middeleeuwse kastelen van Europa.
In het kasteel werd het middagmaal genuttigd, voorzien van voldoende water en wijn.
Aansluitend werden we uitgenodigd voor de rondleiding. Tijdens ons bezoek konden we meegenieten van een wedstrijd doelschieten met boog en pijl, van een middeleeuws gevoel gesproken.
Alweer een perfect Nederlandstalige, nu vrouwelijke gids die ons de hele geschiedenis in geuren en kleuren met veel passie wist uit te leggen.
Na de rondleiding was er nog even tijd voor het nuttigen van een drankje en het maken van een plasje, dan de bus op en wieder zu hause.
Rond 20.00 uur waren we terug (spreekwoordelijk) thuis. Nog tijd genoeg voor de nabeschouwing op het terras van het veldcafé en t ’werd weeral véél te laat.
Samenvatting van onze reis: in één woord…….SUPER ! Met dank aan de organisatie en onze goede gids Geert die alles in goede banen wist te leiden.
Weetjes:
Een auto Citroen 2PK is een deux cheveux…..het vroegere voertuig van Noel in zijn dromen toen hij nog haar had.
Uit het flesje drinken: uit den tuut drinken.
Melkzwijn: melkvarken, speenvarken.
Van harte,
Willy
Geniet van de foto’s
