Zoals elk jaar is onze verslaggever Willy Opsomer, die oṗ zijn eigen gereide manier neerpent hoe hij het weekend heeft beleefd… waarvoor onze eeuwige dank 😘
Achtste Trappistenweekend ingericht door Trappistenclub “Nostergaudium”
Volgens
traditie gaat het weekend door einde juni in de omgeving van een abdij waar trappist
gebrouwen wordt.
Dit jaar (2023) gingen we op 24 en 25 juni naar de abdij van Chimay “Abdij van
Scroumont” in het zuiden van de provincie Henegouwen nabij de Franse grens.
Het was tijdens de zomer van 1850 dat een kleine groep monniken zich vestigde
op het woeste plateau van Scroumont, in de buurt van Chimay.
Rondom het klooster ontstonden een boerderij, een brouwerij en een kaasmakerij.
Zaterdag 24
juni om 7.45 uur verzamelden we, naar traditie, met een groep van 24
goedgeluimde vrienden op de parking van de
Stedelijke Basisschool in de Dam te
Eksaarde. Met zijn allen in de luxe-autocar van “Bus & Co” uit Sint-Niklaas
en stipt om 8.00 uur zoals afgesproken konden we vertrekken met aan het stuur
de ervaren buschauffeur Raoul.
Onmiddellijk werden door Pére Noel de taken verdeeld……Willy de verslagschrijver……Geert de gids…..Jo de barman , waarbij op subtiele
wijze onmiddellijk werd aangekondigd dat de bar was geopend teneinde zeker niet
droog te vallen onderweg.
Ruimte zat in de bus, iedereen genesteld, het zonneke was ook reeds van de
partij en zou ons verwarmen met temperaturen van meer dan 30 graden, een goede
sfeer, het belooft terug een prachtig weekend te worden.
En nu richting Chimay.
Om 9.30 uur hadden we een tussenstop aan het baanrestaurant van Nijvel voor het ledigen en versterken van de innerlijke mens.
11.00
uur: Aankomst in “Auberge de Poteaupré”, een hotel-brasserie-restaurant-shop, op een
steenworp van de abdij. Een prachtige locatie met zeer mooi terras in de open natuur en een wijds zicht
op de achterliggende weiden en bossen.
’t Was nog wat te vroeg om te eten en wat doe je dan…..aperitieven en genieten
van rust en gezelligheid. We voelden ons direct “à l’aise” (op ’t gemak)…..want
de bediening kwam moeilijk op gang. Gelukkig konden we weer rekenen op Geert om
de kelner te activeren (of was het omdat hij grote dorst of goesting had?).
Na het aperitief konden we de innerlijke mens versterken met een lekkere
Croque-Monsieur met Chimay kaas en garnituur.
Nog wat nagenieten met het nodige vocht teneinde uitdrogingsverschijnselen te
voorkomen zijn we er rond 14.15 vertrokken voor een korte wandeling doorheen de
prachtige bossen op weg naar de abdij.
Onderweg daarheen werd ons door “Pére Noel” verteld dat hij van adellijke
afkomst zou zijn (?) daar zijn naam met kleine d wordt geschreven en bovendien
met meerdere voornamen zoals gebruikelijk in adellijke families, nl.: Noél Jozef Sonja Hermina Van den Brande.
Gelukkig was
de abdij toegankelijk voor het publiek.
In een rustige en ingetogen sfeer konden we genieten van de binnentuin en een
bezoek aan de kapel en het kerkhof. Bij het verlaten van de, zeer sobere kapel,
ontbraken ons twee medereizigers (Pater Laat en Jo B.)…….de vraag werd direct
gesteld of ze zouden ingetreden zijn……maar neen, toch niet, de trappist die ze
daar drinken bleek niet zwaar genoeg te zijn en er moest nog gedegusteerd
worden in “Auberge de Poteaupré”.
We hebben
beiden dan maar terug meegenomen. Terug op het terras onder de zonneschermen,
het kon niet beter zijn. En de heerlijke degustatie van vier (kleine)
Chimay’s met bijhorende kazen werd door
iedereen gesmaakt. Een gezellig moment om te koesteren.
Voor sommigen onder ons werd nog wat voorraad ingeslagen voor thuis (of op de
kamer) .
Rond 18.00
uur kwamen we aan in het “Golden Lakes Hotel” aan het ”Lac de La Plate Taille”,
dat deel uitmaakt van ”Le Lacs de l’Eau d’Heure” , gelegen tussen
Froidchapelle, Cerfontaine en Boussu-Lez-Walcoourt.
Na het inchecken in de prachtige kamers werd om 18.45 uur verzamelen geblazen
om te vertrekken naar de Brasserie-Resto “Le Rotiss Heure”aan het meer, voor het avondeten.
Op het menu: “Demi poulet a la broche”
(van een zeer klein Waals haantje) met puree-aardappelen (waarschijnlijk van
zeer kleine patatjes).
Als dessert : “Croustillant artisanal aux pommes” met vanille-ijs.
De bediening was nog meer uitgesproken en tot ieders ergernis “à l’aise”.
Nog maar eens bedankt aan pater Geert om het vuur wat te gaan aanwakkeren tot
spoed, want anders zaten we er misschien nog.
Blijkbaar zijn de woorden van Magnette hier duidelijk van toepassing nl.:”
Vlamingen willen hard werken, Walen genieten van het leven” …et alors?
Gelukkig was het eten lekker maar onze petanque-avond waar we min of meer toch
op gehoopt hadden (om de “Heren van Sint-Niklaas” terug met zware cijfers te
verslaan) kon niet meer doorgaan.
Dan maar terug naar ons hotel, waar we gelukkig, er elk nog eentje mochten
nuttigen niettegenstaande het reeds verlopen sluitingsuur. Zo konden we de
avond toch nog positief afsluiten.
Zondagmorgen
om 8.00 uur was er afspraak voor het overheerlijke ontbijt.
Mede dankzij de kalme afsluiter van de avonds voordien, (het is ooit anders
geweest) was iedereen op het appel.
Pater Laat was wel iets vroeger……waarschijnlijk had hij de Cava reeds van op zijn
kamer geroken en was hij niet meer tegen te houden (nog maar een geluk dat
zijnen neus al genezen was van zijnen streekbierweekendduik).
Nu nog vlug
de tanden gaan poetsen, dan uitchecken
en verzamelen aan de bus voor vertrek om 9.30 uur naar Septon voor een bezoek
aan het twaalfde-eeuwse “Chateau de Petite Somme” of Hare Krishna-Kasteel
“Radhadesh”, Spiritueel India in de Ardennen, gelegen op het drie provinciepunt
van Luik, Namen en Luxemburg.
Op weg naar het kasteel was het zeer stil achteraan in de bus….de nawerking van
de cava deed goed zijn werk.
Het was er zeker een bezoekje waard waar
Annie, Steven en zeker Marie-Jeanne een zeer mooie herinnering zullen aan
overhouden. Een geluk dat we ze alle drie terug meegekregen hebben.
Het verhaal van Pére Noël als zouden de legendarische Beatles hiér geweest zijn
om te herbronnen ……..moet ge zeker niet geloven….. (blijkt weer een van zijn
vele fantasieën te zijn).
Gelukkig
voltallig terug op de bus voor de voorlaatste etappe van onze reis, nl. naar
Durbuy.
Daar werden we verwacht tegen 12.30 uur
voor het middageten in Brasserie “La Vieille Demeure”. Gelukkig konden we boven zitten, uit de zon en
met open ramen voor een aangename afkoeling.
Het aperitief werd ons geschonken door Nostergaudium, waarvoor dank.
Wat een beetje een tegenvaller was geweest de avond voordien werd hier maximaal
goedgemaakt.
Op het menu “Balletjes (zeg maar ballen) in een overheerlijke saus” met frieten
en een slaatje.
Niet à “l’aise” deze keer maar een zeer vlotte en vriendelijke bediening.
Daarna waren we vrij voor een gezellig vertoeven in Durbuy.
Om 16.00 uur
was het terug verzamelen om ons te begeven naar de bus parking.
Na een mooie wandeling langsheen de Ourthe in de hete zon konden we instappen
en genieten van de gekoelde autocar…..en dat het deugd deed!
En nu terug naar ons zeer geliefde Gezoarde.
Iedereen tevree en weer uitkijkend naar een nieuw gezellig weekend.
Samenvatting
van onze reis:
Terug in één woord…….SUPER !!!! Met dank aan de organisatie en onze goede gids
Geert die alles in goede banen wist te leiden en ook aan de weergoden voor de temperaturen
boven dertig graden waarvan we ten volle mochten genieten.
Van harte,
Willy
